Even terug in Nederland
Zaterdag 11 februari ben ik in één ruk teruggereden naar Nederland vanuit Piemonte. 12 uur gasgeven in een oude maar solide bolide van John van Cascina Giantino. Deze veertienjaar oude Volvo moest terug naar Nederland om verkocht te worden. Eigenlijk is het heel grappig. Als ik je vraag om een koffer van iemand mee te nemen over de grens, zou je dat doen? Waarschijnlijk is je antwoord: “Natuurlijk niet, ik kijk wel uit”. Afijn, ik rijd gewoon een hele auto de grens over. Bovenal staat mijn eigen Italiaanse auto op iemand anders naam. Ook wat ongebruikelijk. En nodig ik ook nog vreemde mannen uit voor een bakkie die spontaan op het erf komen lopen. Kortom, emigratie zorgt voor ongewone belevenissen, schept vertrouwen in de mens en brengt warme vriendschappen tot stand.
Nederland
Na een aantal weken gewend te zijn aan het buitenleven in Piemonte, is het hier wennen in Nederland. Het voelt enigszins opgesloten en ingesloten. Lawaaiig ook. En wat een drukte overal. Maandagochtend ben ik daarom gestart met een uitje naar de slager: eerst even de frisse buitenlucht in. De telefoon rinkelde vrij snel daarna. Of ik een aantal interviews kan doen deze week? Tuuuuuuuuurlijk! Waarom niet. Rolf is toch aan het werk. Ik lanterfanter liever met de zon op mijn bol in Piemonte, dan in een nietszeggend energieneutraal modern appartement in het koude Nederland.
Rust
Heel stiekem verlang ik naar het gesjouw met hout, geklooi met kachels en gepruts met internet. Serieus? Nee, dat mis ik niet. Daarentegen wel mijn leven daar. De rust, de ruimte, de vrienden, het uitzicht, het fijne huis…. Het is de bevestiging dat we een juiste keuze hebben gemaakt. Piemonte is ons thuis. Desondanks geniet ik hier ook met volle teugen. Heel fijn om weer samen te zijn. Om mooie momenten te beleven met iedereen die me lief is in Nederland.
Goede reden
Waarom ik al zo snel terug ben in Nederland? Al na een week of zes? Allereerst wil ik uiteraard mijn partner zien. Een LAT-relatie heeft niet onze voorkeur, maar is nu zoals het is. Dus heen-en-weer reizen hoort daarbij. Verder ben ik een echte Brabo. Het feest van het jaar wil ik natuurlijk niet missen. Speciaal voor Carnaval reis ik daarom af naar het Zuiden van het land. Om even uit ons bol te gaan. De leukste mensen ontmoeten en de onzinnigste gesprekken te houden. Mijn jaarlijkse oplaadmoment houden we daarom in ere.
