Verifiche
Hé Xan, gebeurt er nog iets? Jazeker: de verifiche onder andere. Het koopproces van een huis in Italië zit iets anders in elkaar dan in Nederland. De eerste fase is doorlopen: de proposta is getekend en het ‘tekengeld’ is betaald. Nu moet het huis met bijbehorend land kadestraal gecheckt worden: de verifiche. Costigliole d’Asti bevindt zich in bufferzone 3 van het UNESCO-werelderfgoed. Eigenlijk gaan we in één groot monument wonen. Dat betekent dat je niet zomaar aan de gevel mag sleutelen. Ook mag je niets domweg bij- of aanbouwen of ongelimiteerd ruimtes met landbouwbestemming een woonbestemming geven. Dus schuren ombouwen tot appartementen. Dat is deel één van de verifiche.
Verifiche
Daarnaast moeten de plattegrond en kavelgrootte qua afmeting kadestraal kloppen. Hiervoor worden documenten opgevraagd bij de gemeente. Verder gaat de geometra, de landmeter, met een meetlint aan de slag. Bij ongeregeldheden moet het gelegaliseerd worden of teruggebracht worden naar de oude staat. Kortom, dat kost tijd. Overigens verwacht ik niet dat uit de verifiche iets geks komt, omdat ik ervan uitga dat de huidige eigenaars deze stap in november nog genomen hebben.
Landje pik
Verder speelt er nog iets anders. De buurman mag ons land inpikken. Althans, zo voelt dat. Buren die actief boeren hebben recht van eerste koop. Een gedeelte van onze kavel bestaat namelijk uit landbouwgrond en nog een deel uit wijnbouwgrond. Dat willen wij deels gaan gebruiken voor het zwembad en de parkeerplaats, dus hebben we echt nodig. De koop gaat niet door als één van de buren zijn oog heeft laten vallen op ons stukje paradijs. Nog even spannend dus. Gelijktijdig zijn we bezig met plannen maken voor de verbouwing. Want afwachten staat niet in ons woordenboek. Casa di Mia Zia is nu nog een vintagehuis dat ‘wat’ TLC nodig heeft. Daarover de volgende keer meer.
Verhuizen
Ondertussen ben ik druk dozen aan het pakken voor de verhuizing half oktober naar Renswoude. Ik ben dus twee maanden een Renswouder voordat ik een Costigliolesi wordt.
