De kelder is gekrompen

Wat zeg je? De kelder is gekrompen? Hoe dan? Nu staan er in Piemonte door de hele regio van die reuzenbanken waarop je getransformeerd wordt tot een minimens. Bedoeld om je weer even kind te laten voelen en je te verwonderen over de schoonheid van het landschap. Dat is echt magisch, maar een wijnkelder van zo’n 120 jaar oud die ineens gekrompen is, dat is toch een beetje vreemd. Dat gaat zelfs mijn verbeeldingskracht te boven.

Militaire precisie

Geometra Adriano had ook zo zijn vraagtekens. Voor de verifiche vraagt hij alle documenten van het huis op bij de gemeente en het kadaster. Ook meet hij met militaire precisie alle ruimtes op. Ik riep nog: Ach, zoveel kan er niet aan de hand zijn, tenslotte heeft deze exercitie begin dit jaar nog plaatsgevonden bij de aankoop door de huidige eigenaars. Tot onze makelaar VanAstgoed belde. “Adriano heeft wat afwijkingen geconstateerd. We krijgen nog te horen wat precies.” Echt druk maakten wij ons niet. Heb je ons huis goed bekeken? Bij mij ging er gelijk een belletje af. Oh, waarschijnlijk zijn het de dichtgemetselde ramen en deuren.

Negen maanden wachten

“Waarschijnlijk, het is iets met een deur, een raam en nog wat”, zei Erik. “Houd rekening met het volgende. Alles wat niet overeenkomt, moet gelegaliseerd worden in een zogenaamde sanatoria. De gemeente heeft daar zes maanden voor. Bovendien moet het langs de welstandscommissie. Hebben ze tussentijds vragen, dan kan daar zo maar drie maanden bijkomen.” Negen maanden? Eh……dat is….laat ik het hier netjes houden. Als snelle denker had ik meteen een oplossing paraat: dan maken we de ramen en deuren toch weer open? Bijkomend voordeel, het maakt het huis mooier. Erik sprak de wijze woorden: “laten we eerst maar afwachten op de documenten en dan beslissen wat we gaan doen.” Gelukkig laten we ons niet meer uit het veld slaan. Binnen een uurtje hadden we de noodscenario’s al uit de kast getrokken. Waaronder een eventueel bezoekje aan Derksen Verhuizingen om mijn kleding en schoenen uit de container te halen. Voor de zekerheid hebben we de verhuizing, kerstdiner, logeerpartijtje bij Cascina GianTino on hold gezet.

Serieus?

De documenten van de gemeente lieten wat langer op zich wachten. Ondertussen had Adriano contact met de geometra van de verkopers. Hoe kan het dat de kelderformaten niet kloppen? De verdere bouwhistorie van het huis opgevraagd. Hmmm. Voorheen klopte de formaten wel. Wat is er in de tussentijd gebeurd? De geometra van de verkopers heeft de geometra van die bewuste tekeningen geraadpleegd. Zijn onnozele antwoord: “Oh, destijds mocht ik de kelder van de toenmalige eigenaren niet in. Dus ik heb maar wat bedacht.” Right. Daarnaast hebben we nog de deur en het raam. De dichtgemetselde deur blijkt niet conform. De dichtgemetselde ramen wel. In het vakantiehuis zit daarentegen een raam dat niet op papier staat.

Opmerkelijk

Al met al een domper, want maanden wachten, daar hebben we geen zin in. Het schopt alle plannen in de war. Het is ons er alles aan gelegen om dit jaar de overdracht te laten plaatsvinden. Een verkoop mag echter niet doorgaan als niet alles klopt. De notaris heeft hierin het laatste woord. Hoe kan het dan dat dit huis in de huidige staat vrij recent gepasseerd is? Dat is een raadsel. Het antwoord heb ik niet en hoef ik ook niet te weten. Het is hoe dan ook duidelijk waarom Erik met een eigen geometra werkt. Geen huizen met ellende achteraf.   

Hoopgevend

Maar er schitterde hoop. De Italianen zijn briljant in pragmatische oplossingen. Daar houden we van. De verkopers regelen een Koos Klus. Hij maakt de muur open om een deur te plaatsen. Verder maakt hij het raam dicht. Iets met een gipsplaatje. Hoe dat er uit gaat zien? Eh…niet? Maar de gevel klopt weer. Omdat de kelder een papieren afwijking betreft, kan de sanatoria snel. De notaris is akkoord met de overdracht als de sanatoria maar in gang is gezet en de gevel weer klopt. Omdat we toch gaan verbouwen, kunnen we de boel dan weer verfraaien. Het heeft ons in ieder geval op het idee gebracht om ook de andere twee dichtgemetselde ramen te openen. Het grappige is, tijdens een bezichtiging zie je dingen, maar je registreert niet alles bewust. We hadden deze mogelijkheid nog niet bedacht. Ook had ik niet gezien dat die ene gecreëerde deur ook geen schoonheid is. Kortom, een paar weken uitstel van vertrek levert ons uiteindelijk een mooier huis op. Pure winst.